Muziekvereniging W.I.K. is veelzijdig, zeer veelzijdig. Met muzikanten van allerlei pluimage die ook van alle markten thuis zijn: er zijn regelneven en –nichten, topkoks, creabea’s en creabeo’s, stylistes, designers, mensen die goed overweg kunnen met een schottelslet, handige harries en mensen met twee linkerhanden. Geen wonder dat er elk jaar met Effe noar Geffe een pittoresk terras staat. De unieke minnekozerij tussen W.I.K., het boedelhuis en de lommerrijke omgeving maakt het plaatje compleet. Maar voordat we de markt op gaan, wordt er heel wat vergaderd, flink geklazineerd en druk gepalaverd om alles voor elkaar te krijgen.
Eerst houden we een nabeschouwing, waarin we nagenieten van de voorgaande Effe noar Geffe om snel weer over te gaan naar de voorbeschouwing waarin we de nieuwe opstelling bespreken. Alles moet in kannen en kruiken. En natuurlijk wordt er afgestemd met een trouwe afgevaardigde van de Veiling der Emoties.
Dan komt Den Grooten Dag in zicht wat zich uit in zweetaanvallen, slaapgebrek en bijkans een zenuwinzinking: als het weer maar meezit! We dwingen het af door een worst te doneren aan de Zusters Clarissen in Megen. Ze zeggen dat het helpt. Anderzijds hebben we vernomen dat ze vegetarisch zijn geworden. Dit jaar dan maar een winterwortel.
Over naar de volgende stap. Stoere mannen worden het veld op gestuurd om gewapend met Zwitsers zakmes maïs te kappen. Diezelfde stoere kerels hebben twee rechterhanden en gaan vol verve aan de slag met de bar. Het is dorstig werk en mensen met twee linkerhanden maar met goede bedoelingen komen proviand en een paar kouwe jongens brengen. Zo zie je maar weer: iedereen heeft een functie.
Als de bar staat, komen de designers en stylistes om de hoek kijken. Ze zijn in de leer geweest bij Jan de Bouvrie. Voornamelijk om te zien hoe het niet moet, want wit is niet echt à la Effe noar Geffe. We gaan aan de slag met maïskolven, ouwe toei en nei gerei. Het wordt een bonte petozzi, precies zoals het hoort.
En dan is het zondag. De boaseloen is gesteven, de geitenwollen sokken gestopt en de klompen gepoetst. Met groene zeep welteverstaan. Het is vroeg. Erg vroeg. 7 uur precies. Maar we zijn allemaal present. De kater die we de vorige avond ergens aan de kant van de weg hebben gevonden, mag ook mee. De nacht van Effe noar Geffe is iets te leuk geweest. Het is dus een gezellige kater, een echte Dikkie Dik. Ondertussen fluiten de vogels en heel in de verte horen we het geronk van een tractor. We leggen de laatste hand aan ons terras om daarna in ganzenpas naar de mis en door het dorp te trekken.
En dan… Dan mogen we los. Er wordt getapt, gebakken, gebraden, gegeten en vooral genoten. Want er is voor ieder wat wils. Bij ons kun je je laten verleiden door de branie van de veilingmeesters die met hun flux de bouche authentieke schilderijen van Hollandsche Meesters, onvervalste antiquiteiten, snuisterijen en memorabilia voor een schijntje verpatsen. Allemaal voor het goede doel. Ook voor het laven van de inwendige mensen ben je aan het goede adres. Wij zijn echt van alle markten thuis.
In de vaart der volkeren vliegt de dag voorbij en als het tijd is om op te ruimen hebben we alweer een beetje heimwee. We drinken het af mi unne kouwe klets en vieren onze eendracht.
En dan is het maandag. In de verte mauwt klaaglijk een kater. Het venijn zit dus in de staart. Maar het is een gezellige, rode kater met een goed gemoed. Een echte Dikkie Dik. Nou dag Dikkie Dik. Tot volgend jaar!
Programma
11.15 – 11:45: Ut Pomp Smoesje. Niet te missen, de jeugd heeft immers de toekomst!
11.45 – 12.30: Opwarmertje door de enige echte Veilingmeesters en feestelijk onthulling van de nieuwe naam van het terras
12.30 – 13.10: De Slagwerkgroep van W.I.K. zet de boel op stelten
13.10 – 13.30: Gezellige klanken van de Pompzwengels
13.30 – 18.00: ‘Veiling der Emoties’: Beroemd, Befaamd, Berucht en Vermaard.
(Tijdens de Veiling der Emoties zult u nog verrast worden door muzikale hoogstandjes door leden van W.I.K. en de Pompzwengels.)
